Το μάθημα των μαθηματικών δεν μοιάζει με την πιο προφανή επιλογή για τοίχους λέξεων, λίστες γλωσσαρίων και παιχνίδια με τις λέξεις της ημέρας. Αλλά η καλή κατανόηση των μαθηματικών όρων είναι απαραίτητη για την κατανόηση των εννοιών - πράγμα που σημαίνει ότι οι στρατηγικές για την οικοδόμηση ενός ισχυρού λεξιλογίου είναι εκπληκτικά χρήσιμες.

Πρόσφατα, η καθηγήτρια μαθηματικών της πέμπτης τάξης Kathleen Palmieri άρχισε να αναρωτιέται πόσο καλά οι μαθητές της κατανοούσαν τους πολύπλοκους όρους που χρησιμοποιούνται στα σχολικά βιβλία και τα λεκτικά προβλήματα. Έτσι, πραγματοποίησε μια έρευνα δράσης, επιλέγοντας 10 βασικούς όρους -συμπεριλαμβανομένων των εκθέτη, βάση, ισοδύναμο και εκτίμηση- και ζήτησε από τους μαθητές να ορίσουν αυτούς τους όρους χρησιμοποιώντας λέξεις ή αριθμούς, γράφει σε ένα πρόσφατο άρθρο της για το MiddleWeb. Περίπου το 40 τοις εκατόαπό τα παιδιά της μπορούσαν να γράψουν έναν βασικό ορισμό, αποκαλύπτοντας σημαντικά κενά στην εννοιολογική ευχέρεια.

"Αυτό που ανακάλυψα στις απαντήσεις των μαθητών μου ήταν ότι η εκμάθηση της μαθηματικής ορολογίας είναι κάτι περισσότερο από τη μελέτη μιας λίστας λέξεων", είπε, καταλήγοντας ότι η τακτική εξάσκηση με τη νέα μαθηματική ορολογία διευκολύνει τον μαθηματικό λόγο και την κατανόηση. "Είναι πολύ περισσότερο μια αρχιτεκτονική της μάθησης όπου οι έννοιες πρέπει να εξερευνηθούν και να χαραχθεί μια οδός κατανόησης πριν από τη σύνδεση ενός μαθηματικού όρου για να καθοριστεί το πραγματικό νόημα".

Ακολουθούν μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους η Palmieri και άλλοι καθηγητές "βυθίζουν τους μαθητές στη γλώσσα των μαθηματικών" - διατηρώντας παράλληλα τη δέσμευση των μαθητών σε υψηλά επίπεδα.

1. Αφήστε τους μαθητές να κάνουν τον ορισμό: Οι μαθητές πρέπει να συσχετίσουν τις λέξεις με τα συμφραζόμενα προτού τις κατανοήσουν και χρειάζονται επανειλημμένη έκθεση σε αυτές προτού τις εμπεδώσουν.

Ως εναλλακτική λύση στη βασική αξιολόγηση του Palmieri, βάλτε τους μαθητές να βγάλουν τους βασικούς όρους που πιστεύουν ότι θα είναι σημαντικοί αργότερα. Η ειδικός γραμματισμού Rebecca Alber ζήτησε από τους μαθητές της να ξεφυλλίσουν ένα κεφάλαιο από ένα εγχειρίδιο και να προσδιορίσουν τη δική τους λίστα λεξιλογίου. Στη συνέχεια, οι μαθητές βαθμολογούσαν κάθε όρο με το αν "τον ξέρουν", "περίπου τον ξέρουν" ή "δεν τον ξέρουν καθόλου". Στη συνέχεια, έγραψαν έναν ορισμόή έκαναν την καλύτερη δυνατή εικασία για την έννοια του όρου.

"Πριν παραδώσουν αυτούς τους πίνακες προ-ανάγνωσης, φροντίστε να τονίσετε ότι δεν πρόκειται για το "να έχουν δίκιο"", συμβουλεύει. "Σας παρέχουν πληροφορίες για να καθοδηγήσετε τα επόμενα βήματα στη διδασκαλία του λεξιλογίου στην τάξη".

Ομοίως, Η Palmieri παρέχει κάποιο εισαγωγικό πλαίσιο και ζητά από τους μαθητές να προσθέσουν σε ένα διευρυνόμενο γλωσσάρι. Η έρευνα έχει σε μεγάλο βαθμό διαλύσει την πρακτική της απομνημόνευσης ορισμών από τα σχολικά βιβλία, οπότε η Palmieri ακολουθεί μια διαφορετική προσέγγιση. Οι μαθητές αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στη δημιουργία ορισμών με βάση τη μάθησή τους. Καθώς οι μαθητές μαθαίνουν περισσότερα για τους όρους και τον τρόπο χρήσης τους, ενημερώνουν τους ορισμούς. atστο τέλος του μαθήματος, για την εμπέδωση της μάθησης, μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο να επαναλάβετε όλους τους όρους ως τάξη.

2. Γίνετε δημιουργικοί με τους τοίχους λέξεων: Αντί να γράφει τους όρους σε έναν τοίχο λέξεων και να τον κρεμάει για να τον βλέπουν οι μαθητές, η Palmieri βάζει τους μαθητές να γράφουν τους όρους σε πολύχρωμα Post-Its και να τους κολλούν σε πίνακες ανακοινώσεων. Επίσης, έχει μεγάλη εμπλοκή αφήνοντας τους μαθητές να χρησιμοποιήσουν καλλιτεχνικά είδη για να δείξουν δημιουργικά τι έχουν μάθει: "Τα γράμματα με φούσκες, τα παραδείγματα προβλημάτων και οι ορισμοί με γραφικά είναι πραγματικά διασκεδαστικές "μαθηματικές" δραστηριότητες", λέει.εξηγεί: "Οι μαθητές παρουσιάζουν και εξηγούν τον όρο τους και στη συνέχεια επιδεικνύουν με υπερηφάνεια την αφίσα τους στην τάξη".

Σε αντίθεση με τους στατικούς τοίχους λέξεων, αυτές οι στρατηγικές περιλαμβάνουν τις αρχές του κονστρουκτιβισμού, μιας ενεργητικής και κοινωνικής θεωρίας μάθησης όπου οι μαθητές βασίζονται σε προηγούμενες γνώσεις και δημιουργούν οι ίδιοι νέα μάθηση. Καθώς οι μαθητές μαθαίνουν νέες έννοιες, μπορούν να ορίζουν τους όρους σε πραγματικό χρόνο, να κάνουν προσαρμογές καθώς οι έννοιες εμβαθύνουν και να τις αναρτούν στην τάξη για να μαθαίνουν οι άλλοι.

3. Κάντε το παιχνίδι: Η διδασκαλία των μαθηματικών δεν χρειάζεται να είναι μονότονη, λέει η Palmieri. Μπορείτε να εισαγάγετε γνωστά παιχνίδια λέξεων, όπως το Pictionary, όπου οι μαθητές σχεδιάζουν στοιχεία και οι άλλοι προσπαθούν να μαντέψουν την έννοια. Παίζει επίσης ένα παιχνίδι με τίτλο "Ποιος είναι ο όρος μου;", όπου "οι μαθητές δίνουν προφορικά στοιχεία, ενώ οι άλλοι ακούνε".

Ομοίως, η γλωσσολόγος και λέκτορας του Χάρβαρντ Rebecca Rolland προτείνει ένα παιχνίδι όπου οι μαθητές δείχνουν ότι γνωρίζουν τι σημαίνουν οι όροι απαριθμώντας "μη παραδείγματα" των πραγμάτων που μελετούν. Για παράδειγμα, οξείες γωνίες μπορεί να μοιάζει "'αιχμηρή' αλλά όχι 'καμπυλωτή' ή 'κυματιστή' ή 'τετράγωνη'", λέει. Ζητήστε από τους μαθητές να σκεφτούν δημιουργικά μη παραδείγματα και να εξηγήσουν τη διαδικασία σκέψης τους. "Η ίδια οξεία γωνία μπορεί να μοιάζει με πόρτα που είναι εν μέρει κλειστή, αλλά όχι με χαμόγελο ή σύννεφο".

Άλλοι πάλι παίζουν παιχνίδια αντιστοίχισης με κάρτες ευρετηρίου με την όψη προς τα κάτω σε ένα τραπέζι ή ενθαρρύνουν τους μαθητές να δημιουργήσουν ορισμούς με ομοιοκαταληξία ή με μουσική. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το ίδιο το παιχνίδι είναι ίσως λιγότερο σημαντικό από την πράξη της δέσμευσης των μαθητών να απομνημονεύσουν τους όρους.

4. Η λέξη της ημέρας: Για την ενίσχυση συγκεκριμένων εννοιών, η Palmieri βάζει την τάξη να βρει μια λέξη της ημέρας ή της εβδομάδας, ανάλογα με τη διάρκεια του μαθήματος. Οι μαθητές μετρούν πόσο συχνά χρησιμοποιείται η λέξη και σε ποια πλαίσια (π.χ. σε προβλήματα λέξεων, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην τάξη, σε δραστηριότητες μικρών ομάδων).

Εμπνευσμένη από έρευνα που είχε κάνει και η οποία έδειχνε ότι οι μαθητές πρέπει να χρησιμοποιήσουν μια λέξη από έξι έως 30 φορές για να την μάθουν πραγματικά, η δασκάλα της έκτης τάξης Megan Kelly άρχισε να επιλέγει τρεις λέξεις στις οποίες θα επικεντρωθεί για μια ημέρα και να επαναλαμβάνει τους όρους στην αρχή της τάξης. Κατά τη διάρκεια της τάξης, δίνει έμφαση στις λέξεις η ίδια και ζητά από τους μαθητές να χρησιμοποιήσουν τις λέξεις όσες περισσότερες φορές μπορούν με έναν σύντροφο.

"Χρησιμοποίησα τις λέξεις κατά κόρον στις οδηγίες μου και έκανα μεγάλο θέμα κάθε φορά που άκουγα έναν μαθητή να λέει μια από τις λέξεις-στόχους μας", λέει. "Όλοι θέλουν να συμμετέχουν στη διασκέδαση, οπότε κάθε φορά που επαινούσα κάποιον που χρησιμοποιούσε τη λέξη, αυξάνονταν και οι άλλοι που τις χρησιμοποιούσαν επίσης".

5. Διαχωρίστε τα προβλήματα λέξεων: Τα λεκτικά προβλήματα είναι διαβόητα δύσκολα, ειδικά όταν η προκλητική γλώσσα αποκρύπτει την πρόθεση της ερώτησης. Πριν οι μαθητές λύσουν τα λεκτικά προβλήματα αριθμητικά, η Palmieri βάζει όλη την τάξη να κάνει μια προσεκτική ανάγνωση για να βγάλουν νόημα. Μαζί βγάζουν λέξεις-κλειδιά και δημιουργούν μια γραπτή απάντηση. Η ομαδική επεξεργασία των λεκτικών προβλημάτων είναι μια καθιερωμένη στρατηγική. Οι εκπαιδευτικοί στο Concourse VillageΔημοτικό Σχολείο της Νέας Υόρκης χρησιμοποιούν ένα πρωτόκολλο 3 αναγνώσεων: Πρώτα, διαβάζουν το λεκτικό πρόβλημα δυνατά στην τάξη χωρίς αριθμούς, στη συνέχεια οι μαθητές διαβάζουν το πλήρες πρόβλημα μόνοι τους και ξεχωρίζουν τους βασικούς όρους πριν το διαβάσουν μαζί ως τάξη. Το πρωτόκολλο 3 αναγνώσεων διευκρινίζει "τι διαβάζουν και βοηθά στην ανάπτυξη της ευχέρειας τους", λέει η Blair Pacheco, δασκάλα που έχει χρησιμοποιήσει τη στρατηγική με τηνφοιτητές.