سپتامبر بود. بازگشت به شب مدرسه - خانه باز، سنت استقبال از والدین برای پیوستن به مربیان به عنوان شریک در فرآیند آموزشی. رویکرد مدرسه ابتدایی زین نورث در کالینگزوود، نیوجرسی، برای سال‌ها یکسان باقی مانده بود: صندلی‌ها در ردیف‌های ردیفی، مدیر در جلو و وسط پشت تریبون قرار می‌گرفت، کارکنان در محل نشستن مشخصی جمع شده بودند و منتظر معرفی بودند. در پس لبخندها، کارکنان عصبی ماندند تا زمانی که ارائه‌های سطح کلاس کامل شد.

همچنین ببینید: مربی پیش دبستانی خودباور

حضار پر از والدین پرشور مهدکودک، کلاس اول و دوم بودند—والدین ابتدایی از استقبال سنتی اجتناب کردند، زیرا چنین بود. سال به سال تکرار می شود آن‌ها مستقیماً به کلاس درس فرزندشان رفتند، جایی که همگی گوش‌هایی بودند که به انتظارات سطح کلاس و استراتژی‌های به‌روز در مورد نحوه حمایت از فرزندانشان به بهترین شکل گوش می‌دادند. نشستن روی میزهای دانش‌آموزی، تماشای کار دانش‌آموزان، و خواندن یادداشت‌های پسران و دخترانشان کمی احساسات آن‌ها را برانگیخت، اما سرعت عصر فرصت زیادی برای شادی انعکاسی فراهم نمی‌کرد.

مدیر تام سانتو به سنتی خود پی برد. بازگشت به مدرسه شب شکست خورد. زمان تغییر فرا رسیده بود - سانتو می خواست در طول ارائه بازگشت به مدرسه، از جمله والدینی که در گذشته در آن شب شرکت کرده بودند، خاطرات مثبتی برای همه والدین و سرپرستان ایجاد کند. او حسی داشت که ممکن است والدین قدردان آن باشندارتباطات شخصی، اصالت و تعامل. ایده بزرگ او برای سال بعد: با ایجاد یک رویداد صمیمی که در آن والدین، معلمان و کارکنان، و شرکای جامعه همه با یکدیگر تعامل داشته باشند، مشارکت جامعه را تقویت کنید.

یک جلسه تعامل غیرخطی، دعوت‌کننده و غیر تشریفاتی. یادگیری اجتماعی و عاطفی برای بزرگسالان. چرا که نه؟ زمان آن فرا رسیده بود که سانتو تصمیم گرفت عمیق‌تر تمام مربیان، والدین و شرکای خود را درگیر کند و جامعه بسازد.

همچنین ببینید: چرا ارزیابی مهم است؟

یک شب بازگشت به مدرسه خسته کننده نیست

برای این کار او گروهی را دعوت کرد که به آن دوستان زین نورث می‌گفتند تا مطالب مربوط به محتوا را نمایش دهند و آنها را با جامعه زین نورث به اشتراک بگذارند. هر سازمانی که به آن مراجعه می کرد، می گفت بله، و موضوع کلی مشارکت جامعه توسط همه پذیرفته شد. در قسمت پذیرش باغ پایدار در فضای باز، کارکنان میزهای اطلاعاتی را تنظیم کردند و یک لیست پخش جاز را اجرا کردند. محل برگزاری در فضای باز، فضایی معمولی و آرام ایجاد کرد که علاقه والدین را برانگیخت، شرکت کنندگان در جامعه و مدرسه را تایید کرد، و واقعاً تیم سازی را در بین همه شرکت کنندگان ارتقا داد.

در مدرسه ای که در آن حق انتخاب و استقلال مطرح بود، به بزرگسالان داده شد. فرصتی برای ملاقات و معاشرت، پرس و جو و تحقیق، خندیدن و تفریح. والدین از ایستگاه های مختلف بازدید کردند: نماینده مسیرهای امن به مدرسه کار آن گروه را تبلیغ کرد. هیئت اجرایی PTA داوطلب را برجسته کردفرصت‌هایی برای والدین - والدین اتاق خانه، تسویه‌حساب کتابخانه، جشن‌ها، رویدادهایی با موضوعات ماهانه یا سایر موضوعات مدرسه، و غیره. اعضای شورای آموزش قوانینی را با تمرکز بر خدمات بهداشت روان برای دانش آموزان ابتدایی توضیح دادند. تیم سبز توجه به ابتکارات سازگار با محیط زیست را جلب کرد. مددکار اجتماعی، مدیر پرونده، متخصص زبان گفتار، کاردرمانگر و معلم اتاق منبع به سؤالات والدین پاسخ دادند و در مورد در دسترس بودن پشتیبانی برای دانش آموزان طبقه بندی شده بحث کردند.

مکالمات غیررسمی توسط هنر، موسیقی، فناوری، زبان جهان برگزار شد. و معلمان تربیت بدنی و سلامت به خلاقیت، همکاری، دامنه و توالی در برنامه درسی و معیارهای سطح پایه پرداختند. ناظر تغذیه جزوه هایی را ارائه کرد که برنامه های صبحانه و ناهار را برجسته می کرد. سرپرست مراقبت های قبل و بعد از مدرسه، پیشنهادات برنامه و روش های ثبت نام را برجسته کرد. و پرستار مدرسه برنامه سلامت و تندرستی را برای جامعه مدرسه ترویج کرد.

با حسن نیت از تام سانتو والدین پیام‌هایی را برای دانش‌آموزان بر روی دیوار گرافیتی در مدرسه ابتدایی زین شمالی گذاشتند.با حسن نیت از تام سانتو والدین پیام‌هایی را برای دانش‌آموزان بر روی دیوار گرافیتی در مدرسه ابتدایی Zane North گذاشتند.

شاید نقطه مهم آن شب در پایان بود، زمانی که تیم سانتو یک دیوار گرافیتی برپا کرد و والدین پیام هایی برای فرزندانشان نوشتند.با آرزوهایشان برای سال تحصیلی پیش رو. بچه ها روز بعد پس از ورود این را دیدند و خوشحال شدند.

یک ایده به خوبی دریافت شد

نامزدی طبیعی بود، صداهای مختلف مورد استقبال قرار گرفت، خلاقیت بررسی شد، و ارتباطات برقرار شد. رویکرد کلی کاملاً با ذهنیت مدرسه در مورد کاوش، مشارکت و آموزش مطابقت داشت و والدین آن را دوست داشتند.

والدین چیزهایی از این قبیل گفتند: «چه رویداد بزرگی – من از این بابت بسیار خوشحالم» و «فرزندان من به خانه می آیند و در مورد معلمان منطقه ویژه صحبت می کنند - اکنون می توانم آنها را ملاقات کنم و چهره ای از برنامه نشان دهم. من عاشق این ایده هستم.» شرکای جامعه متعهد به بازگشت هستند و می‌گویند: «این یک جامعه مدرسه عالی است. من برای رویدادهای آینده ارتباط برقرار می‌کنم» و «آشنایی با والدینت عالی بود. من برمی گردم."

Zane North شب بازگشت به مدرسه قدیمی را برای همیشه پشت سر گذاشته و به نفع یک رویداد اجتماعی و عاطفی برای والدین، کارکنان و شرکای جامعه است.