Zelfsturend leren is niet de nieuwste trend in het onderwijs. Het bestaat al sinds het begin van de cognitieve ontwikkeling (Aristoteles en Socrates), en is een natuurlijke weg naar diepgaand begrip en doeltreffendheid. Door bewust te zijn van de manieren waarop zelfsturend leren in de klas kan voorkomen, en het te gebruiken als een integraal onderdeel van hoe we leren, kunnen we een betekenisvollere leerervaring creëren.voor leerlingen die verder gaan dan het uit het hoofd leren van de inhoud. Zelfsturend leren is iets dat we beleven.

Wat is zelfgestuurd leren?

Enkele van de eerste moderne formele theorieën over zelfgestuurd leren kwamen van de progressieve onderwijsbeweging en John Dewey, die geloofde dat ervaring de hoeksteen van het onderwijs was. Door zowel vroegere als huidige ervaringen te integreren, gebaseerd op persoonlijke interpretaties en leerstof, zouden leerlingen het meest effectief leren. En als gevolg daarvan is de rol van de opvoeder om een gids te zijn, het ondersteunen vanleerlingen bij het verkennen van de wereld om hen heen, het formuleren van onderzoeksvragen en het testen van hypothesen.

Tegenwoordig zijn er verschillende onderwijssystemen die zelfsturend leren als pedagogie hebben en gebaseerd zijn op het idee dat alle mensen verantwoordelijk kunnen en moeten zijn voor hun eigen cognitieve ontwikkeling. Opmerkelijke modellen zijn Democratische Vrije Scholen en programma's, zoals het Instituut voor Democratisch Onderwijs (IDEA) en de Sudbury School, die zich richten op onderwijsvrijheid, democratischebestuur en persoonlijke verantwoordelijkheid.

Zelfgestuurd leren kan zo divers zijn als simpelweg nieuwe informatie ontdekken en er kritisch over nadenken, actief deelnemen en bijdragen aan een leergemeenschap, of je eigen leertraject ontwerpen en bronnen, gidsen en informatie selecteren.

Hoe kan ik het gebruiken?

Hoe u zelfgestuurd leren ook wilt integreren in uw leergemeenschap, er zijn verschillende methoden die leerkrachten en ouders kunnen gebruiken om het eigenaarschap en de verantwoordelijkheid van leerlingen te vergroten en hen te ondersteunen bij het creëren van hun eigen leertraject:

Kritisch denken

De meest waardevolle bron voor zelfgestuurd leren is het vermogen om zich bewust te zijn van onszelf en de wereld om ons heen, en om diepgaand onderzoek te doen naar beide. Hoewel er veel interpretaties bestaan over wat kritisch denken is en doet, definieerde Robert Ennis het als "Redelijk, reflectief denken dat gericht is op het beslissen wat te geloven of te doen" (Ennis, 1996, p.166). Opvoeders gebruiken gewoonlijkkritisch denken in de klas als de 5 W's en de H (Wat, Waarom, Wie, Wanneer, Waar en Hoe).

Een kritische denker zijn die verantwoordelijk is voor zijn eigen leren is echter zoveel meer dan vragen stellen. Dit zijn allemaal diepere facetten van kritisch denken:

• Besef van eigenbelang en reacties
• Gelet op de geloofwaardigheid van de inhoud
• Openstaan voor nieuwe informatiebronnen en perspectieven
• Blijven voortbouwen op de combinatie van gevoelens, informatie en nieuwe ontdekkingen

Hoe kan ik dit in de klas gebruiken?

Een goede manier om leermiddelen aan te moedigen, in plaats van leerlingen te vertellen hoe ze moeten leren, is door middel van activiteiten die Design Thinking bevorderen. Bied mogelijkheden in de klas waar leerlingen hun eigen kritische vragen over inhoud kunnen schrijven. Je kunt beginnen met hen te vragen: "Wat denk je dat je moet weten over deze informatie, gebeurtenis, perspectief enz.nieuwe informatie en perspectieven over dit onderwerp?".

Bronnen vinden

Wanneer leerlingen belangstelling tonen voor een bepaald onderwerp, een bepaalde vaardigheid of gebeurtenis, kan het voor hen moeilijk zijn om te weten waar ze moeten beginnen met leren. Naarmate leerlingen vorderen en hun leren zich ontwikkelt, komen er nieuwe vragen en zijn er nieuwe hulpmiddelen nodig. Soorten hulpmiddelen kunnen bestaan uit gidsen of mentoren die deskundig zijn op een bepaald gebied, informatie en media, toegang tot leerprogramma's, of processen en stappen omcognitieve stellingen ontsluiten.

De ervaring van het zoeken naar bronnen en het ontdekken van nieuwe informatie en mogelijkheden werkt aanstekelijk. Hoe meer leerlingen de trots voelen om het zelf uit te zoeken, hoe meer ze zich gesterkt zullen voelen om te blijven leren, en het ontdekkingspatroon zullen herhalen wanneer ze het toepassen op andere interesses en onderwerpen.

Hoe kan ik dit in de klas gebruiken?

Als een leerling bijvoorbeeld belangstelling voor talen toont, zal een schoolprogramma de leerling oriënteren op een taalcursus; maar om de taal echt te ervaren en vloeiend te worden, is een cursus niet genoeg. Leerlingen hebben aanvullende informatie nodig om zich in het proces te verdiepen dat verder gaat dan begrip en analyse. Zij kunnen een bron van middelen tot hun beschikking hebben, mits zij weten hoe enEr bestaan geweldige gratis online programma's zoals Duolingo, reismogelijkheden zoals AFS, of een leeftijdsgenoot in hun gemeenschap die de gewenste taal spreekt.

Taal is slechts één aandachtsgebied. Andere waardevolle platforms voor zelfgestuurde leermogelijkheden zijn ingebed in de Open Education Movement. Open Education Resource Commons (OER) (www.oercommons.org) is een bijenkorf van literatuur, wetenschappelijk werk, instructiemateriaal en open cursussen via gerenommeerde instellingen. Alle OER-bronnen zijn gratis en vereisen geen toestemming voor gebruik. Dit isongelooflijk waardevol voor studenten die niet het voordeel van privileges en toegang hebben.

Informatie over doorlichting

"Nepnieuws", dat door de media zelf wordt opgeblazen, is niet noodzakelijk een nieuw verschijnsel, maar breidt zich met het internet der dingen in een obsceen tempo uit. Weten hoe je kritisch moet denken en hoe je informatiebronnen moet vinden is noodzakelijk voor effectief zelfgestuurd leren, maar kan leerlingen op ingewikkelde paden leiden als ze niet weten hoe ze bronnen moeten onderzoeken. Om het publiek te ondersteunen inOm in deze behoefte te voorzien, zijn sites als Facebook begonnen met het beoordelen van nieuwsbronnen op sociale media. Andere sites als Snopes fungeren als een online feitenchecker om nepnieuws te ontdekken. Hoewel deze maatregelen nuttig kunnen zijn, moeten zelfsturende leerlingen niet vertrouwen op grotere bronnen om het werk voor hen te doen. Instellingen als Georgetown University biedt studenten methoden om te bepalengeloofwaardigheid (zie hieronder) voor hun bronnen. Vergeet niet dat zelfs nepnieuws is gebaseerd op iemands mening en bijdraagt aan iemands realiteit.

Hoe kan ik dit in de klas gebruiken?

Een goede manier om de bron en het effect van verschillende perspectieven te verkennen is door niet simpelweg genoegen te nemen met de verstrekte informatie. Zelfsturende leerlingen moeten manieren creëren om informatie te ervaren en na te denken over het effect van het baseren van ideeën en perspectieven op die informatie. Hoe kan dit er in de klas uitzien?

• Activiteiten creëren die leerlingen ondersteunen bij het afwegen van resultaten, rekening houdend met de mogelijke resultaten
• Erkenning van een verscheidenheid aan perspectieven met behulp van Mind Mapping of Infographics
• Het vergelijken en contrasteren van kaarten tussen leerlingen ondersteunt hen bij het opmerken van verschillen
• Het gebruik van reflectieve technieken zoals dagboeken en dialoog helpt om de emotionele gevolgen en effecten op sociale situaties en de collectieve omgeving te onderzoeken.

Modelleer ervaringen

Zodra een zelfsturende leerling in de zone is van kritisch denken, bronnen vindt die zijn groei en ontwikkeling ondersteunen, en die bronnen onderzoekt op geldigheid en impact, is het noodzakelijk dat hij in staat is zijn leren te modelleren in nieuwe ervaringen. Zoals in de Taxonomie van Bloom, omvat dieper leren ons vermogen om nieuwe mogelijkheden te creëren, die ons op hun beurt nieuwe informatie verschaffen.

Hoe kan ik dit in de klas gebruiken?

Zoek manieren om de beslissingen die via kritische oefeningen zijn genomen te evenaren en te "testen". Maak tests en hypotheses mogelijk op basis van ervaringsgericht en probleemgestuurd leren. Overweeg de volgende wegen van onderzoek:

• Hoe kunnen leerlingen hun conclusies op een veilige en verantwoorde manier onderzoeken?
• Hoe kunnen leerlingen hun eigen leerervaringen in scène zetten als methode om nieuwe manieren van interactie en ontdekking uit te proberen?
• Hoe kunnen wij leerlingen ondersteunen bij het experimenteren en hen helpen om te gaan met momenten waarop zij anderen negeren, vooroordelen tonen of deelnemen aan discriminatie?
• Op welke manieren kunnen wij als opvoeders leerlingen de ruimte geven om nieuwe theorieën en identiteiten uit te proberen zonder hen het gevoel te geven gestigmatiseerd te worden, gereduceerd te worden tot etiketten, of fout te zitten met hun oordelen en meningen?

Een sterke leergemeenschap is er een die wordt opgebouwd door zelfsturende lerenden die een krachtige bijdrage leveren aan het ondersteunen, verheffen en versterken van elkaar. Om dit niveau van inclusie en innovatie te creëren, moeten alle lerenden (zowel leerlingen als leraren) weten hoe ze moeten leren en hoe ze effectief kunnen samenwerken door eigenaarschap te nemen over hun eigen bijdragen. Zelfsturend leren zal altijdbestaan zonder dat we het in het leerplan proberen op te dringen, maar een leerplan dat de intentie verlicht en zoekt door zelfgestuurd leren zal onze gemeenschappen naar het transformerende niveau tillen.

//www.library.georgetown.edu/tutorials/research-guides/evaluating-internet-content

Ennis, R. H. (1996) Critical Thinking Dispositions:Their Nature and Assessability. Informal Logic, 18(2), 165-182.