Editörün notu: Bu yazı Roger Weissberg, Joseph A. Durlak, Celene E. Domitrovich ve Thomas P. Gullotta tarafından ortaklaşa yazılmış ve şu kaynaktan uyarlanmıştır Sosyal ve Duygusal Öğrenme El Kitabı: Araştırma ve Uygulama şimdi Guilford Press'ten temin edilebilir.

Ayrıca bakınız: Onarıcı Adalet: Okullar için Kaynaklar

Günümüz okulları, farklı sosyal ve ekonomik geçmişlerden gelen öğrencilerle giderek daha fazla çok kültürlü ve çok dilli hale gelmektedir. Eğitimciler ve toplum kuruluşları, öğrenmeye katılmak, olumlu davranmak ve akademik performans göstermek için farklı motivasyonlara sahip öğrencilere hizmet vermektedir. Sosyal ve duygusal öğrenme (SEL), güvenli ve olumlu öğrenme için bir temel sağlar ve öğrencilerin aşağıdakileri yapma becerilerini geliştirirokulda, kariyerde ve hayatta başarılı olmak.

Başarılı SEL için 5 Anahtar

close modal Resim kredisi: //secondaryguide.casel.org/casel-secondary-guide.pdf (büyütmek için resme tıklayın) Resim kredisi: //secondaryguide.casel.org/casel-secondary-guide.pdf (büyütmek için resme tıklayın)

Araştırmalar SDÖ'nün sadece başarıyı ortalama 11 yüzdelik puan artırmakla kalmadığını, aynı zamanda prososyal davranışları (nezaket, paylaşım ve empati gibi) artırdığını, öğrencilerin okula yönelik tutumlarını iyileştirdiğini ve öğrenciler arasında depresyon ve stresi azalttığını göstermektedir (Durlak ve ark., 2011). Etkili sosyal ve duygusal öğrenme programı, koordineli sınıf, okul, aile veÖğrencilerin aşağıdaki beş temel beceriyi geliştirmelerine yardımcı olan topluluk uygulamaları:

Öz Farkındalık

Öz farkındalık, kişinin kendi duygularını, kişisel hedeflerini ve değerlerini anlamasını içerir. Bu, kişinin güçlü yönlerini ve sınırlamalarını doğru bir şekilde değerlendirmesini, olumlu bir zihniyete sahip olmasını ve sağlam temellere dayanan bir öz yeterlilik ve iyimserlik duygusuna sahip olmasını içerir. Yüksek düzeyde öz farkındalık, düşüncelerin, duyguların ve eylemlerin birbiriyle nasıl bağlantılı olduğunu fark etme becerisini gerektirir.

Öz Yönetim

Öz yönetim, kişinin kendi duygu ve davranışlarını düzenleme becerisini kolaylaştıran beceri ve tutumları gerektirir. Bu, kişisel ve eğitim hedeflerine ulaşmak için hazzı erteleme, stresi yönetme, dürtüleri kontrol etme ve zorluklara karşı sebat etme becerisini içerir.

Ayrıca bakınız: 56 Biçimlendirici Değerlendirme Örnekleri

Sosyal Farkındalık

Sosyal farkındalık, farklı geçmişlere veya kültürlere sahip olanları anlama, empati kurma ve onlara şefkat duyma becerisini içerir. Aynı zamanda davranışa yönelik sosyal normları anlamayı ve aile, okul ve toplum kaynaklarını ve desteklerini tanımayı da içerir.

İlişki Becerileri

İlişki becerileri, öğrencilerin sağlıklı ve ödüllendirici ilişkiler kurmalarına ve sürdürmelerine ve sosyal normlara uygun hareket etmelerine yardımcı olur. Bu beceriler, açık bir şekilde iletişim kurmayı, aktif bir şekilde dinlemeyi, işbirliği yapmayı, uygunsuz sosyal baskıya direnmeyi, çatışmayı yapıcı bir şekilde müzakere etmeyi ve gerektiğinde yardım aramayı içerir.

Sorumlu Karar Verme

Sorumlu karar verme, çeşitli ortamlarda kişisel davranışlar ve sosyal etkileşimler hakkında yapıcı seçimlerin nasıl yapılacağını öğrenmeyi içerir. Etik standartları, güvenlik kaygılarını, riskli davranışlar için doğru davranış normlarını, kendisinin ve başkalarının sağlığını ve refahını göz önünde bulundurma ve çeşitli eylemlerin sonuçlarını gerçekçi bir şekilde değerlendirme becerisi gerektirir.

Okul, öğrencilerin sosyal ve duygusal becerileri öğrendikleri başlıca yerlerden biridir. Etkili bir SDÖ programı, SAFE kısaltmasıyla temsil edilen dört unsuru içermelidir (Durlak vd., 2010, 2011):

1. Sıralandı: beceri gelişimini teşvik etmek için bağlantılı ve koordineli faaliyetler
2. Aktif: Öğrencilerin yeni becerilerde ustalaşmasına yardımcı olmak için aktif öğrenme biçimleri
3. Odaklanmış: kişisel ve sosyal becerilerin geliştirilmesine vurgu
4. Açık: belirli sosyal ve duygusal becerilerin hedeflenmesi

SDÖ'nün Kısa ve Uzun Vadeli Faydaları

Öğrenciler okulda ve günlük hayatta daha başarılı olduklarında:

• Kendilerini tanırlar ve yönetebilirler
• Başkalarının bakış açılarını anlamak ve onlarla etkili bir şekilde ilişki kurmak
• Kişisel ve sosyal kararlar hakkında doğru seçimler yapmak

Bu sosyal ve duygusal beceriler, SDÖ programlarının teşvik ettiği çeşitli kısa vadeli öğrenci çıktılarından bazılarıdır (Durlak vd., 2011; Farrington vd., 2012; Sklad vd., 2012). Diğer faydalar şunlardır:

• Gelişmiş öz yeterlilik, güven, sebat, empati, okula bağlılık ve bağlılık ve amaç duygusu dahil olmak üzere kendine, başkalarına ve görevlere karşı daha olumlu tutumlar
• Akranlar ve yetişkinlerle daha olumlu sosyal davranışlar ve ilişkiler
• Davranış problemlerinde ve risk alma davranışında azalma
• Azalmış duygusal sıkıntı
• İyileştirilmiş test puanları, notlar ve devamlılık

Uzun vadede, daha fazla sosyal ve duygusal yeterlilik lise mezuniyeti, lise sonrası eğitime hazır olma, kariyer başarısı, olumlu aile ve iş ilişkileri, daha iyi ruh sağlığı, daha az suç davranışı ve ilgili vatandaşlık olasılığını artırabilir (örneğin, Hawkins, Kosterman, Catalano, Hill, & Abbott, 2008; Jones, Greenberg, & Crowley, 2015).

Sınıfta SDÖ Becerilerinin Geliştirilmesi

Sınıflarda tüm öğrenciler için sosyal ve duygusal gelişimin desteklenmesi, sosyal ve duygusal becerilerin öğretilmesini ve modellenmesini, öğrencilere bu becerileri uygulama ve geliştirme fırsatları sunulmasını ve öğrencilere bu becerileri çeşitli durumlarda uygulama fırsatı verilmesini içerir.

En yaygın SDÖ yaklaşımlarından biri, öğretmenlerin sosyal ve duygusal becerileri öğreten açık dersler vermeleri için eğitilmelerini ve ardından öğrencilerin gün boyunca bu becerileri pekiştirmeleri için fırsatlar bulmalarını içerir. Bir başka müfredat yaklaşımı ise SDÖ eğitimini İngilizce dil sanatları, sosyal bilgiler veya matematik gibi içerik alanlarına yerleştirir (Jones & Bouffard, 2012; Merrell & Gueldner,2010; Yoder, 2013; Zins vd., 2004). Okul öncesinden liseye kadar öğrencilerin yetkinliklerini ve davranışlarını gelişimsel olarak uygun yollarla geliştiren bir dizi araştırma temelli SDÖ programı bulunmaktadır (Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning, 2013, 2015).

Öğretmenler, okul günü boyunca kişiler arası ve öğrenci merkezli öğretim etkileşimleri yoluyla da öğrencilerdeki becerileri doğal olarak geliştirebilirler. Yetişkin-öğrenci etkileşimleri, olumlu öğrenci-öğretmen ilişkileriyle sonuçlandığında, öğretmenlerin öğrenciler için sosyal-duygusal yetkinlikleri modellemesini sağladığında ve öğrenci katılımını teşvik ettiğinde SDÖ'yü destekler (Williford & Sanger Wolcott, 2015).Öğrencilere duygusal destek sağlayan ve öğrencilerin söz hakkı, özerklik ve ustalık deneyimleri için fırsatlar yaratan öğretmen uygulamaları, öğrencilerin eğitim sürecine katılımını teşvik eder.

Okullar SEL'i Nasıl Destekleyebilir?

At the okul seviyesinde, SDÖ stratejileri tipik olarak iklim ve öğrenci destek hizmetleriyle ilgili politikalar, uygulamalar veya yapılar şeklinde ortaya çıkar (Meyers vd., baskıda). Güvenli ve olumlu okul iklimleri ve kültürleri, öğrenciler için akademik, davranışsal ve ruh sağlığı sonuçlarını olumlu yönde etkiler (Thapa, Cohen, Guffey, & Higgins-D'Alessandro, 2013).Bina iklimini ele almak için bir ekip kurmak; sosyal ve duygusal yeterliliğin yetişkin modellemesi; öğrenciler ve personel için net normlar, değerler ve beklentiler geliştirmek gibi olumlu okul ortamlarını teşvik eden okul çapında faaliyetler ve politikalar.

Adil ve eşitlikçi disiplin politikaları ve zorbalığı önleme uygulamaları, ödül veya cezaya dayanan salt davranışsal yöntemlerden daha etkilidir (Bear ve ark., 2015). Okul liderleri, düzenli olarak planlanan sabah toplantıları veya öğrencilere aşağıdakileri sağlayan danışmanlıklar gibi yapılar aracılığıyla öğrenciler arasında olumlu ilişkiler ve topluluk duygusu oluşturan etkinlikler düzenleyebilirbirbirleriyle bağlantı kurma fırsatları.

Okul çapında SDÖ'nün önemli bir bileşeni, çok katmanlı destek sistemlerine entegrasyonu içerir. Danışmanlar, sosyal hizmet uzmanları ve psikologlar gibi profesyoneller tarafından öğrencilere sağlanan hizmetler, sınıftaki ve binadaki evrensel çabalarla uyumlu olmalıdır. Genellikle küçük grup çalışmaları yoluyla, öğrenci destek uzmanları öğrenciler için sınıf temelli eğitimi güçlendirir ve tamamlarErken müdahaleye veya daha yoğun tedaviye ihtiyaç duyan kişiler.

Aile ve Toplum Ortaklıkları Kurmak

Aile ve toplum ortaklıkları Toplum üyeleri ve kuruluşları, özellikle öğrencilere çeşitli SDÖ becerilerini geliştirmeleri ve uygulamaları için ek fırsatlar sunarak sınıf ve okul çabalarını destekleyebilir (Catalano vd., 2004).

Okul sonrası etkinlikler ayrıca öğrencilerin destekleyici yetişkinler ve akranlarıyla bağlantı kurmaları için fırsatlar sunar (Gullotta, 2015). Gençlerin yeni beceriler ve kişisel yetenekler geliştirmelerine ve uygulamalarına yardımcı olmak için harika bir mekandır. Araştırmalar, sosyal ve duygusal gelişime odaklanan okul sonrası programların öğrencilerin benlik algılarını, okula bağlılıklarını, olumlu sosyaldavranışlarını, okul notlarını ve başarı testi puanlarını artırırken, problem davranışları azaltmaktadır (Durlak ve ark., 2010).

SDÖ okul dışındaki birçok ortamda da teşvik edilebilir. SDÖ erken çocukluk döneminde başlar, bu nedenle aile ve erken çocuk bakım ortamları önemlidir (Bierman & Motamedi, 2015). Yükseköğretim ortamları da SDÖ'yü teşvik etme potansiyeline sahiptir (Conley, 2015).

SDÖ araştırmaları, uygulamaları ve politikalarındaki son gelişmeler hakkında daha fazla bilgi için Akademik, Sosyal ve Duygusal Öğrenme için İşbirliği web sitesini ziyaret edin.

Notlar

• Bear, G.G., Whitcomb, S.A., Elias, M.J., & Blank, J.C. (2015). "SEL and Schoolwide Positive Behavioral Interventions and Supports." J.A. Durlak, C.E. Domitrovich, R.P. Weissberg, & T.P. Gullotta (Eds.) içinde, Sosyal ve Duygusal Öğrenme El Kitabı New York: Guilford Press.
• Bierman, K.L. & Motamedi, M. (2015). "SEL Programs for Preschool Children". J.A. Durlak, C.E. Domitrovich, R.P. Weissberg, & T.P. Gullotta (Eds.) içinde, Sosyal ve Duygusal Öğrenme El Kitabı New York: Guilford Press.
• Catalano, R.F., Berglund, M.L., Ryan, J.A., Lonczak, H.S., & Hawkins, J.D. (2004). "Positive youth development in the United States: Research findings on evaluations of positive youth development programs." The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 591 (1), s.98-124.
• Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning. (2013). 2013 CASEL Kılavuzu: Etkili sosyal ve duygusal öğrenme programları - Okul öncesi ve ilkokul baskısı Chicago, IL: Yazar.
• Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning. (2015). 2015 CASEL Kılavuzu: Etkili sosyal ve duygusal öğrenme programları - Ortaokul ve lise baskısı Chicago, IL: Yazar.
• Conley, C.S. (2015). "SEL in Higher Education." J.A. Durlak, C.E. Domitrovich, R.P. Weissberg, & T.P. Gullotta (Eds.) içinde, Sosyal ve Duygusal Öğrenme El Kitabı New York: Guilford Press.
• Durlak, J.A., Weissberg, R.P., Dymnicki, A.B., Taylor, R.D., & Schellinger, K.B. (2011). "Öğrencilerin sosyal ve duygusal öğrenmelerini geliştirmenin etkisi: Okul temelli evrensel müdahalelerin bir meta-analizi." Çocuk Gelişimi, 82 , s.405-432.
• Durlak, J.A., Weissberg, R.P., & Pachan, M. (2010). "Çocuklarda ve ergenlerde kişisel ve sosyal becerileri geliştirmeyi amaçlayan okul sonrası programların bir meta-analizi." Amerikan Toplum Psikolojisi Dergisi, 45 , s.294-309.
• Farrington, C.A., Roderick, M., Allensworth, E., Nagaoka, J., Keyes, T.S., Johnson, D.W., & Beechum, N.O. (2012). Ergenlere Öğrenen Olmayı Öğretmek: Okul Performansının Şekillenmesinde Bilişsel Olmayan Faktörlerin Rolü: Eleştirel Bir Literatür Taraması Chicago Okul Araştırmaları Konsorsiyumu.
• Gullotta, T.P. (2015). "After-School Programming and SEL." J.A. Durlak, C.E. Domitrovich, R.P. Weissberg, & T.P. Gullotta (Eds.), Sosyal ve Duygusal Öğrenme El Kitabı New York: Guilford Press.
• Hawkins, J.D., Kosterman, R., Catalano, R.F., Hill, K.G., & Abbott, R.D. (2008). "Effects of social development intervention in childhood 15 years later." Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine, 162 (12), s.1133-1141.
• Jones, D.E., Greenberg, M., & Crowley, M. (2015). "Erken sosyal-duygusal işlevsellik ve halk sağlığı: Anaokulu sosyal yeterliliği ile gelecekteki sağlık arasındaki ilişki." Amerikan Halk Sağlığı Dergisi, 105 (11), pp.2283-2290.
• Jones, S.M. & Bouffard, S.M. (2012). "Okullarda sosyal ve duygusal öğrenme: Programlardan stratejilere." Sosyal Politika Raporu, 26 (4), s.1-33.
• Merrell, K.W. & Gueldner, B.A. (2010). Sınıfta sosyal ve duygusal öğrenme: Ruh sağlığının ve akademik başarının desteklenmesi New York: Guilford Press.
• Meyers, D., Gil, L., Cross, R., Keister, S., Domitrovich, C.E., & Weissberg, R.P. (baskıda). Okul çapında sosyal ve duygusal öğrenme için CASEL kılavuzu Chicago: Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning.
• Sklad, M., Diekstra, R., Ritter, M.D., Ben, J., & Gravesteijn, C. (2012). "Okul temelli evrensel sosyal, duygusal ve davranışsal programların etkililiği: Öğrencilerin beceri, davranış ve uyum alanındaki gelişimlerini artırıyorlar mı?" Okullarda Psikoloji, 49 (9), s.892-909.
• Thapa, A., Cohen, J., Gulley, S., & Higgins-D'Alessandro, A. (2013). "A review of school climate research." Eğitim Araştırmaları Dergisi, 83 (3), s.357-385.
• Williford, A.P. & Wolcott, C.S. (2015). "SEL and Student-Teacher Relationships." J.A. Durlak, C.E. Domitrovich, R.P. Weissberg, & T.P. Gullotta (Eds.) içinde, Sosyal ve Duygusal Öğrenme El Kitabı New York: Guilford Press.
• Yoder, N. (2013). Tüm çocuğa öğretmek: Üç öğretmen değerlendirme çerçevesinde sosyal ve duygusal öğrenmeyi destekleyen öğretim uygulamaları Washington, DC: American Institutes for Research Center on Great Teachers and Leaders.
• Zins, J.E., Weissberg, R.P., Wang, M.C., & Walberg, H.J. (Eds.). (2004). Akademik başarıyı sosyal ve duygusal öğrenme üzerine inşa etmek: Araştırmalar ne diyor? New York: Teachers College Press.