Tijdens de eerste schoolweek van dit jaar vroeg ik mijn kinderen om op een poster te schrijven en de opdracht "Ik hoop dat we..." af te maken. Precies in het midden schreef iemand "geen toetsen hebben". Ik heb nooit van toetsen gehouden. Als leerling had ik het gevoel dat ze niet echt lieten zien wat ik wist, omdat ik zo gespannen was over strikvragen of dat ik verkeerd zou interpreteren wat er werd gevraagd. Dus besloot ik, waarom niet, laten we het proberen - een jaar zondertesten.

Ik dacht dat het na een jaar van quarantaine en hybride leren een goed moment zou zijn om de dingen wat meer te mixen dan normaal. Toen ik mijn klassen vertelde dat ik ze dit jaar geen toetsen zou geven, geloofden ze me terecht niet: "Wat is het addertje onder het gras, mevrouw Deinhammer?" Ik vertelde hen dat ik verwachtte dat ze hun best zouden doen en zich zouden concentreren op het leren in plaats van het uit het hoofd te leren, te blokken of te spieken. Ik vertelde hen dat ik wilde dat ze leerden hoe te leren, hoe nieuwsgierig te zijn en hoe goede vragen te stellen.

Hoe het begrip van de leerling te meten

Ik heb veel manieren om het begrip en de groei van mijn leerlingen te analyseren. Soms bekijk ik de beoordelingsgegevens, en soms niet. Afhankelijk van wat de klas nodig heeft, gebruik ik de gegevens als leidraad voor de volgende stap, of de leerlingen gebruiken ze gewoon om te zien waar ze staan met de inhoud. Sommige dagen gebruiken we leuke spelletjes zoals Gimkit, Blooket of Quizlet, en sommigeWe doen verschillende brain dump-activiteiten of doen alsof we laboefeningen doen, maar nooit voor een cijfer. Een van de gemakkelijkste methoden die ik heb gebruikt is gewoon een eenvoudige Google Form-quiz met vier tot vijf vragen over het echte leerdoel.

Ze zien meteen de resultaten en de "score", maar ik neem het niet op. We hebben meteen een discussie als klas en ruimen eventuele misvattingen op. Ze kunnen hun gedachtegang uitleggen en hoe ze tot het antwoord op een specifieke vraag zijn gekomen. De leerlingen hun redenering aan elkaar laten uitleggen is een geweldige kans om unieke perspectieven te horen. Wat ik tot nu toe heb waargenomen isdat de kinderen echt dingen proberen die niet beoordeeld worden als ze niet lang duren en als ze onmiddellijk feedback krijgen. Ze willen weten waar ze aan toe zijn.

Om de paar weken doen we een snelle toets voor begrip (CFU), van 10 tot 12 vragen. Dit telt als een "dagelijks cijfer". De CFU wordt aangemaakt in het LMS van onze school, Schoology, en leerlingen krijgen twee pogingen. De eerste poging is strikt uit het hoofd, als een neptest. Ze zien meteen de score als ze de CFU afmaken. Als ze niet tevreden zijn met het cijfer, kunnen ze de CFU opnieuw doen.onmiddellijk en gebruiken hun aantekeningen van de les.

Als ik de resultaten bekijk, heb ik de gegevens die ik nodig heb om te weten wie extra hulp nodig heeft, maar het schaadt hun totaalcijfer niet. Sommige kinderen studeren voor de CFU's en andere niet. De meeste kinderen gebruiken beide pogingen, zelfs als de eerste poging hen een 94 of 95 scoorde. Ze analyseren elke vraag kritisch om te zien of ze kunnen achterhalen welke vraag ze gemist hebben. Ze stellen verduidelijkende vragen en willen erover discussiëren...Mijn leerlingen halen er zoveel meer uit dan ik aanvankelijk had verwacht. Vroeger, als er een toets werd gegeven, maakten ze die één keer en gingen verder met hun leven, meestal zonder er verder over na te denken.

Om wetenschappelijke labs te beoordelen, geef ik een post-lab quiz met een groep. Leerlingen leveren elk hun eigen antwoorden in op Schoology, maar ze bespreken de vragen samen. Dit heeft geleid tot enkele van de meest verrijkende klassendiscussies die ik als leerkracht heb meegemaakt. Het is zo waardevol voor mij om kinderen te horen verdedigen waarom ze denken dat een antwoord goed of fout is. Ik hou ervan om hen te horen proberen hun groep te overtuigen waarom zeen hun gedachten ondersteunen met bewijzen. Ik kan ook misvattingen herkennen als ik hun gedachten hoor.

Studenten hebben positieve feedback en betere leerervaringen

Ik vraag mijn leerlingen regelmatig om feedback en uit dat proces haal ik enkele van mijn beste ideeën. Aan het eind van een beoordelingsperiode en na grote projecten geef ik reflectieve enquêtes waarin ik vragen stel als "Wat vond je leuk?" "Wat heb je geleerd?" "Hoe kan ik deze les verbeteren voor de leerlingen van volgend jaar?" Aan het eind van het eerste semester deelden mijn leerlingen hun algemene gedachten over de les. Hier zijn er enkelevan de opmerkingen die ik kreeg:

"Ik hou ervan dat we hier geen toetsen hebben. Ik hou ervan dat ik me niet steeds gestrest en bezorgd voel dat ik een belangrijk detail mis dat later op een toets zal worden gevraagd."

"Ik wou dat al mijn lessen de no test policy hadden. Ik heb dit jaar tot nu toe meer geleerd in deze klas dan in elke andere klas die ik vorig jaar volgde. Ik vind de vrijheid om in mijn eigen tempo te leren zo geweldig."

"Het is echt leuk om te leren als ik me geen zorgen hoef te maken over zakken en slechte cijfers. Je bent zo geduldig, en ik waardeer de relaxte sfeer van deze klas."

Het geeft veel voldoening te weten dat mijn leerlingen zich niet gestrest voelen in mijn klas en dat het simpelweg wegnemen van de last van toetsen het leren voor hen interessanter en leuker heeft gemaakt.

Zoek andere unieke manieren om de kennis van leerlingen te beoordelen

Als docent daag ik mezelf uit om creatieve manieren te bedenken om erachter te komen wat leerlingen weten. Ik heb bijvoorbeeld een Socratisch seminar over vaccinatievoorschriften georganiseerd waar ik versteld van stond. Ik kon de diepgang van de gesprekken die plaatsvonden en de groeimindset die ik voor mijn ogen zag gebeuren niet geloven. Ik weet dat mijn leerlingen de inhoud begrijpen, maar beter nog, ik weet dat zij intelligenteen volwassen gesprekken over actuele onderwerpen.

Ik hou van mijn jaar zonder toetsen en ga er volgend jaar mee door. Ik hou van de uitdaging om nieuwe manieren te vinden om ervoor te zorgen dat mijn kinderen leren zonder gebruik te maken van een traditioneel toetsingsproces. Mijn tijd besteden aan het ontwerpen van lessen waarvan ik denk dat ze hun aandacht zullen trekken en hun interesse zullen vasthouden is zoveel leuker dan het ontwerpen van toetsen.