Elke nieuwe leraar krijgt dezelfde uitdaging: doe je best om de stof het hele jaar zo boeiend mogelijk te behandelen. Klinkt eenvoudig, toch? Maak je geen zorgen - veel van je collega-eerstejaars leraren zijn het erover eens dat het helemaal niet eenvoudig of ongecompliceerd is.

Maar het in kaart brengen van het leerplan hoeft geen beest te zijn; het kan uw leven op vele manieren vergemakkelijken, door u te helpen realistische verwachtingen voor uw leerlingen te stellen en een complex onderwerp gedurende langere tijd te onderwijzen.

Onderdelen van een goed geplande klas

Voordat u pen op papier zet - of vinger op het toetsenbord - zijn er verschillende dingen waar u rekening mee moet houden. Zonder een goed idee van uw eigen verwachtingen zult u nooit het meest boeiende en ontwikkelingsgerichte leerplan voor uw leerlingen kunnen ontwikkelen. Ik raad u aan de volgende punten in overweging te nemen voordat u uw leerplan uitstippelt.

Studentencapaciteiten: Het is absoluut noodzakelijk dat u inzicht hebt in de capaciteiten van uw leerlingen voordat u een leerplan voor hen opstelt. Als u in augustus begint en geen idee hebt wat de behoeften van uw leerlingen zijn, kan het nuttig zijn aan het begin van het jaar een paar beoordelingen te maken en met die leerlingen te overleggen.

U probeert vast te stellen of uw leerlingen op het niveau van de klas zitten of er voor of achter liggen voor de vaardigheden die relevant zijn voor uw klas, en eventuele speciale behoeften van uw leerlingen.

Gebouw en district initiatieven: Een gesprek met uw directeur voordat het schooljaar begint, kan u helpen duidelijk te maken welke verwachtingen hij heeft van u als professional. Elke beheerder heeft zijn eigen focus en zorgen over de cultuur van het gebouw. Uw beheerder wil zich misschien richten op het helpen van leerlingen bij het ontwikkelen van lees- en fonetische vaardigheden in het hele curriculum, of op het creëren van hogere orde denktaken.Een eerlijk gesprek over hun zorgen kan helpen om beslissingen over uw curriculum op een kritische manier te onderbouwen.

U kunt dit gesprek ook gebruiken om te vragen naar de initiatieven van het gebouw of het district die voor u prioriteiten moeten zijn in de klas. Uw district wil misschien dat u zich concentreert op het toewijzen van non-fictie passages, het inbouwen van wiskunde en logisch denken oefeningen in uw lessen, of het focussen op woordenschatverwerving in elk vak.

Tekstboeken en materialen: Tekstboek is niet altijd een slecht woord. Vooral voor een nieuwe leraar kan het leerboek je een solide idee geven van de verwachtingen voor het leren, essentiële inhoudelijke woordenschat, en een groot aantal andere bronnen die op zijn minst onderzoeksgericht zijn.

Het tekstboek is echter slechts een startpunt en een hulpmiddel. Wees flexibel en vergeet niet uw eigen draai aan de dingen in de klas te geven. Het tekstboek kent de behoeften van uw individuele leerlingen niet, en er is een reden waarom u bent aangenomen om persoonlijk les te geven.

Pacing: Mijn beste advies over tempo? Wees moedig en wees dan flexibel. Ik vind dat hoge verwachtingen stellen vanaf het begin de beste manier is om niet alleen de leerlingen uit te dagen, maar ook uit te vinden met welke inhoud ze moeite hebben en hoe we het klassenmanagement en de instructiestrategieën het best kunnen aanpassen aan hun behoeften. Het is niet erg als je het niet goed doet in je eerste maand lesgeven - niet velen van ons doen dat.

Verwachtingen voor leren stellen

Houd tijdens het planningsproces rekening met uw verwachtingen voor uw leerlingen. Ik begin mijn leerplan graag te plannen door een gesprek met mijn interventiespecialisten over leerlingen met speciale behoeften. Dit zijn typisch de leerlingen die het meeste werk vereisen in termen van differentiatie en de meeste aandacht, zowel tijdens het plannen als tijdens het lesgeven. Denk aan hunspecifieke leerbehoeften en wat u denkt dat ze kunnen bereiken in uw klas.

Differentiatie van materialen voor een verscheidenheid aan leerlingen zal waarschijnlijk je grootste uitdaging zijn in je eerste paar jaar van lesgeven. Aangezien differentiatie gebaseerd is op de vooronderstelling dat er een diverse groep van leerbehoeften zal zijn in je klas, is het essentieel om deze behoeften zo specifiek mogelijk te identificeren en te plannen. Sommige leerlingen kunnen extra tijd nodig hebben om te verwerkenAnderen hebben misschien een grafische organizer nodig om hun gedachten visueel te ordenen en weer te geven vóór een formele klassikale discussie. Zorg er bij het ontwerpen van leerdoelen voor dat u nadenkt over manieren om moeilijk lerende leerlingen zoveel mogelijk toegang te geven tot de inhoud.

Planning voor regelmatige evaluatie

Een van de meest waardevolle vaardigheden die je als nieuwe leraar moet ontwikkelen, is het vermogen om de meest natuurlijke informele beoordelingen en de meest doelgerichte summatieve beoordelingen voor je eenheid of les te bepalen.

Denk aan het volgende bij het plannen van de beoordeling:

• Hoe spreidt u formatieve beoordelingen (die het leren tijdens de voortgang meten) en summatieve beoordelingen (die het leren op het einde meten) zodat u een volledig beeld krijgt van de voortgang van elke leerling.
• Welke activiteiten u het best laat zien hoe elke leerling leert.
• Hoe u leerlingen gedurende een hele unit real-time feedback zult geven in plaats van pas na afloop.

Ruimte maken voor flexibiliteit

Een ander belangrijk aspect van het leerplan is flexibiliteit. Het is moeilijk om veel van je kostbare tijd te besteden aan het plannen van de instructies voor het jaar, om vervolgens drie weken in september te beseffen dat het niet werkt. Realiseer je eerst dat dit zelfs bij ervaren leerkrachten bijna voortdurend gebeurt. Het is essentieel dat je flexibel blijft en openstaat voor veranderingen.

Lesplannen die niet werken, moeten worden geschrapt en vervangen. Als blijkt dat je leerlingen iets niet begrijpen, neem het dan nog eens door. Denk aan het credo van de leraar: "Doe je best om de stof het hele jaar door op de meest boeiende manier te behandelen." Soms betekent dat dat je het steeds opnieuw moet proberen tot je leerlingen een belangrijk concept begrijpen.