Wanneer u overweegt om trauma-geïnformeerde praktijken in uw school in te voeren, vraagt u zich misschien af: Hoe weet ik welke leerlingen trauma's hebben opgelopen, zodat ik die leerlingen op een trauma-geïnformeerde manier kan onderwijzen? Hoewel het belangrijk is om leerlingen te identificeren die extra steun nodig hebben, kunnen we trauma-geïnformeerde praktijken bij elke leerling toepassen, omdat ze hen allemaal ten goede komen.

Denk aan een rolstoeltoegankelijke oprit van een gebouw: niet iedereen heeft die nodig, maar hij neemt de barrières voor hen die dat wel hebben aanzienlijk weg, en geeft aan iedereen het signaal dat het gebouw een toegankelijke plaats is. Wij kunnen hetzelfde doen voor onze leerlingen die getroffen zijn door trauma, wanneer we als hele school barrières wegnemen en trauma-geïnformeerde strategieën gebruiken.

Beschermende factoren

We kunnen nooit zonder twijfel weten welke van onze leerlingen een trauma hebben meegemaakt en welke niet. Sommigen hebben een trauma meegemaakt maar hebben dit aan niemand verteld, of hebben een ervaring gehad die ze pas jaren later als trauma bestempelen. Sommige leerlingen leven in traumatische situaties en kunnen of willen dit voor hun eigen veiligheid niet delen. Wanneer we trauma-geïnformeerde strategieën gebruiken met alle leerlingen, zorgen we ervoor dat destudenten die niet om steun kunnen vragen, krijgen die toch.

Trauma-geïnformeerde strategieën kunnen ook helpen om proactief beschermende factoren tot stand te brengen. Het National Child Traumatic Stress Network beschrijft beschermende factoren zoals eigenwaarde, self-efficacy en copingvaardigheden als "buffer [voor] de negatieve effecten van trauma en de stressvolle nasleep ervan".

Sommige beschermende factoren zijn inherent aan de aard van een kind of het resultaat van vroege zorgervaringen, maar we kunnen copingmechanismen aanleren, een gezond zelfbeeld helpen ontwikkelen en mogelijkheden bieden om te oefenen met stress. Door deze ondersteuning te bieden aan alle leerlingen worden deze beschermende factoren versterkt. Hoewel niet elke leerling in zijn leven een belangrijk trauma zal meemaken, kunnen we allemaal als mensenverlies, stress en uitdagingen ervaren. Het opbouwen van de veerkracht van onze leerlingen zal hen door deze ervaringen heen helpen.

Relaties

Een van de belangrijkste dingen die je kunt doen voor een kind dat een trauma heeft meegemaakt is een zorgzame, veilige relatie bieden, doordrenkt met hoop. Bruce Perry, trauma-expert voor kinderen, schrijft: "Veerkracht kan niet bestaan zonder hoop. Het is het vermogen om hoopvol te zijn dat ons door uitdagingen, teleurstellingen, verlies en traumatische stress heen loodst." We kunnen ons inzetten om zorgzame, vertrouwensvolle relaties op te bouwen metalle leerlingen, relaties waarin wij hoop koesteren over het vermogen van onze leerlingen om vol te houden en te slagen.

De basis van deze relaties is onvoorwaardelijke positieve waardering voor elke leerling, het geloof dat elke leerling zorg waard is en dat die waarde nergens van afhangt - niet van het naleven van regels, niet van goed gedrag, niet van academisch succes. Als onze leerlingen weten dat we om hen geven, wat er ook gebeurt, kunnen ze zich veiliger voelen om risico's te nemen. Dit risico nemen in een veilige omgeving, met ondersteuningen mogelijkheden om na te denken, is één manier om veerkracht op te bouwen bij alle leerlingen.

Sociaal-emotionele vaardigheden

Trauma's in de kindertijd en adolescentie kunnen de ontwikkeling van een persoon beïnvloeden, en deze leerlingen hebben vaak baat bij extra ondersteuning bij het leren omgaan met emoties op een gezonde manier. Maar het aanleren van gezonde copingstrategieën kan alle leerlingen ten goede komen, en het aanleren van deze strategieën kan zo eenvoudig zijn als het modelleren van de leerkracht.

Tijdens een les waarin ik me overweldigd voel, kan ik, in plaats van te proberen dat te verbergen, het gebruiken als een leermogelijkheid door het te benoemen en een copingstrategie te modelleren: "Hé iedereen, ik voel me behoorlijk opgewonden omdat die laatste activiteit niet ging zoals ik dacht dat het zou gaan. Als ik me opgewonden voel, helpt het me om me even uit te rekken. Laten we het er samen uit schudden."

Dat is heel eenvoudig, maar het geeft leerlingen aan dat het normaal is om hun eigen emoties op te merken en te benoemen. Het modelleren en aanleren van positieve copingvaardigheden komt alle leerlingen ten goede doordat het normaliseert dat we allemaal wel eens lastige emoties hebben en strategieën nodig hebben om daarmee om te gaan.

Bovendien, als we ons richten op een dichotomie van "leerling die een trauma heeft meegemaakt" en "leerling die geen trauma heeft meegemaakt", verliezen we een kans om de sociaal-emotionele gereedschapskist van elke leerling uit te breiden. Zelfs kinderen zonder negatieve ervaringen hebben baat bij het uitbreiden en oefenen van hun copingvaardigheden en -strategieën.

Ondersteuning voor de hele school

Schoolbrede strategieën - zoals het creëren van een ruimte voor zelfregulering in elk lokaal of een meer traumagerichte aanpak van discipline - kunnen de omstandigheden creëren waarin individuele leerlingen de steun krijgen die zij nodig hebben. Misschien wel het belangrijkste is dat wanneer alle volwassenen in een school zich inzetten voor een veilige en zorgzame omgeving, de kans groter wordt dat kinderen zich veilig voelen.om hulp te vragen.

Een essentiële ondersteuning voor de hele school is een focus op welzijn en zelfzorg voor leerkrachten. Zoals Kristin Souers het in het boek zegt Het bevorderen van veerkrachtige leerlingen "Het is cruciaal... dat leerkrachten zelfzorg niet afdoen als een overbodige luxe; integendeel, door voor onszelf te zorgen kunnen we voor onze leerlingen zorgen." Een schoolomgeving die welzijn voor leerkrachten en leerlingen waardeert, ondersteunt de voortdurende reis naar een gezond leven voor ieder van ons.

Wanneer u overweegt of het de tijd, moeite en inzet waard is om in uw eigen praktijk en op uw school een culturele verschuiving te bewerkstelligen in de richting van meer trauma-geïnformeerd zijn, bedenk dan: het zal het allemaal waard zijn als één leerling steun kan vragen of krijgen waarvan hij voorheen dacht dat hij dat niet kon.