هنگامی که به اجرای شیوه های آگاهانه تروما در مدرسه خود فکر می کنید، ممکن است از خود بپرسید: چگونه می توانم بدانم کدام دانش آموزان تروما را تجربه کرده اند، تا بتوانم به آن دانش آموزان به روشی آگاه از تروما آموزش دهم؟ در حالی که شناسایی دانش‌آموزانی که نیاز به حمایت اضافی دارند مهم است، اما می‌توانیم از روش‌های آسیب‌دیدگی با تک تک دانش‌آموزان استفاده کنیم، زیرا این روش‌ها برای همه آنها مفید است.

به یک رمپ قابل دسترسی با صندلی چرخدار به یک ساختمان فکر کنید: نه هر فردی به آن نیاز دارد، اما به طور قابل توجهی موانع را برای کسانی که این کار را انجام می دهند از بین می برد و به همه نشان می دهد که ساختمان مکانی قابل دسترس است. هنگامی که موانع را از بین می بریم و از راهبردهای آگاهانه تروما به عنوان یک مدرسه استفاده می کنیم، می توانیم همین کار را برای دانش آموزان آسیب دیده خود انجام دهیم.

عوامل محافظتی

ما هرگز نمی توانیم بدون شک بدانیم کدام یک از آنها دانش‌آموزان ما تروما را تجربه کرده‌اند که تجربه نکرده‌اند. برخی تروما را تجربه کرده‌اند، اما به کسی نگفته‌اند، یا تجربه‌ای داشته‌اند که تا سال‌ها بعد به‌عنوان تروما یاد نکنند. برخی از دانش‌آموزان در موقعیت‌های آسیب‌زا زندگی می‌کنند و نمی‌توانند یا نمی‌خواهند این موضوع را برای امنیت خود به اشتراک بگذارند. وقتی از راهبردهای آگاه از تروما برای همه دانش‌آموزان استفاده می‌کنیم، مطمئن می‌شویم که دانش‌آموزانی که نمی‌توانند درخواست حمایت کنند، همچنان آن را دریافت می‌کنند.

راهبردهای آگاه از تروما همچنین می‌توانند به ایجاد فعالانه عوامل محافظتی کمک کنند. شبکه ملی استرس تروماتیک کودک عوامل محافظتی مانند عزت نفس را توصیف می کند.خودکارآمدی، و مهارت‌های مقابله‌ای به‌عنوان «حافظه‌کننده اثرات نامطلوب تروما و پیامدهای استرس‌زای آن». مکانیسم‌های مقابله‌ای را آموزش دهید، به ایجاد خودانگاره سالم کمک کنید و فرصت‌هایی را برای تمرین در مدیریت استرس فراهم کنید. ارائه این حمایت ها به همه دانش آموزان این عوامل محافظتی را تقویت می کند. در حالی که هر دانش آموزی آسیب قابل توجهی را در زندگی تجربه نمی کند، همه ما به عنوان انسان از دست دادن، استرس و چالش ها را تجربه می کنیم. ایجاد انعطاف پذیری دانش آموزان ما به آنها کمک می کند تا از این تجربیات عبور کنند.

روابط

یکی از مهم ترین کارهایی که می توانید برای کودکی که ضربه روحی را تجربه کرده است انجام دهید، ارائه یک رابطه مراقبتی و ایمن است. سرشار از امید بروس پری، متخصص آسیب های کودکان می نویسد: «تاب آوری بدون امید نمی تواند وجود داشته باشد. این ظرفیت امیدوار بودن است که ما را از چالش ها، ناامیدی ها، از دست دادن ها و استرس های آسیب زا عبور می دهد.» ما می‌توانیم متعهد شویم که با همه دانش‌آموزان روابطی دلسوزانه و قابل اعتماد ایجاد کنیم، روابطی که در آن به توانایی دانش‌آموزان خود برای پایداری و موفقیت امیدوار باشیم.

اساس این روابط، توجه مثبت بی‌قید و شرط به هر دانش‌آموز، باور است. اینکه هر دانش آموزی شایسته مراقبت است و ارزش آن منوط به هیچ چیز نیست - رعایت نکردن قوانین، رفتار خوب و تحصیلیموفقیت وقتی دانش‌آموزان ما بدانند که ما در هر شرایطی به آنها اهمیت می‌دهیم، می‌توانند برای ریسک کردن احساس امنیت کنند. این ریسک پذیری در یک محیط امن، همراه با حمایت و فرصت هایی برای انعکاس، یکی از راه های ایجاد تاب آوری در همه دانش آموزان است.

مهارت های اجتماعی-عاطفی

تروما در دوران کودکی و نوجوانی می تواند بر رشد فرد، و این دانش آموزان اغلب از حمایت اضافی در یادگیری نحوه مدیریت احساسات به روش های سالم بهره مند می شوند. اما یادگیری راهبردهای مقابله ای سالم می تواند برای همه دانش آموزان مفید باشد، و گنجاندن آموزش این راهبردها می تواند به سادگی الگوبرداری از معلم باشد.

در طول کلاسی که در آن احساس غرق شدن می کنم، به جای تلاش برای پنهان کردن آن، من می‌تواند با نام‌گذاری و مدل‌سازی راهبرد مقابله، از آن به عنوان یک فرصت یادگیری استفاده کند. "سلام به همه، من احساس می کنم خیلی سردرگم هستم زیرا آخرین فعالیت آنطور که فکر می کردم پیش نرفت. زمانی که من احساس گیجی می کنم، به من کمک می کند یک دقیقه کشش داشته باشم. بیایید همه با هم آن را تکان دهیم.»

این بسیار ساده است، اما به دانش آموزان نشان می دهد که توجه کردن و نام بردن از احساسات خود طبیعی است. الگوسازی و آموزش مهارت های مقابله ای مثبت با عادی سازی این واقعیت که همه ما گاهی اوقات احساسات سختی داریم و نیاز به استفاده از استراتژی هایی برای مدیریت آنها داریم، به همه دانش آموزان سود می رساند. و "دانش آموزی که تروما را تجربه نکرده است"، یک را از دست می دهیمفرصتی برای گسترش جعبه ابزار اجتماعی-عاطفی هر دانش آموز. حتی کودکان بدون تجربه نامطلوب از گسترش و تمرین مهارت‌ها و استراتژی‌های مقابله‌ای خود سود می‌برند.

حمایت‌های کل مدرسه

راهبردهای کل مدرسه - مانند ایجاد فضایی برای خودتنظیمی در هر اتاق یا اجرای یک رویکرد آگاهانه تروما به نظم و انضباط - می تواند شرایطی را برای دانش آموزان ایجاد کند تا حمایت مورد نیاز خود را دریافت کنند. شاید مهم‌تر از همه، وقتی همه بزرگسالان در مدرسه متعهد به ایجاد یک محیط امن و مراقبت می‌شوند، این شانس را افزایش می‌دهد که بچه‌ها از درخواست کمک احساس امنیت کنند.

یکی از حمایت‌های ضروری کل مدرسه، تمرکز است. در مورد سلامتی و خودمراقبتی معلمان همانطور که کریستین سوئرز در کتاب پرورش یادگیرندگان انعطاف‌پذیر می‌گوید، «مهم است... که معلمان مراقبت از خود را به عنوان یک تجمل غیر ضروری کنار نگذارند. برعکس، مراقبت از خودمان چیزی است که ما را قادر می سازد از دانش آموزان خود مراقبت کنیم.» محیط مدرسه‌ای که برای معلمان و دانش‌آموزان سلامتی ارزش قائل است، از سفر مداوم زندگی سالم برای هر یک از ما حمایت می‌کند.

وقتی در نظر می‌گیریم که آیا ارزش زمان، تلاش و تعهد برای ایجاد تغییرات فرهنگی در تمرین خود را دارد یا خیر. و مدرسه شما در جهت آگاهی بیشتر در مورد آسیب‌های روانی، به یاد داشته باشید: اگر یک دانش‌آموز بتواند از پشتیبانی درخواست کند یا به آن دسترسی داشته باشد که قبلاً فکر می‌کردند نمی‌توانستند، همه چیز ارزشش را دارد.