Okulunuzda travmaya duyarlı uygulamaları hayata geçirmeyi düşünürken, kendinizi şu soruyu sorarken bulabilirsiniz: Hangi öğrencilerin travma yaşadığını nasıl bilebilirim ki bu öğrencilere travmaya duyarlı bir şekilde eğitim verebileyim? Ekstra desteğe ihtiyaç duyan öğrencileri belirlemek önemli olsa da, travmaya duyarlı uygulamaları her öğrenciyle kullanabiliriz çünkü hepsine fayda sağlar.

Bir binaya tekerlekli sandalye ile çıkılabilen bir rampa düşünün: Her insanın buna ihtiyacı yoktur, ancak ihtiyacı olanlar için engelleri önemli ölçüde ortadan kaldırır ve herkese binanın erişilebilir bir yer olduğunu gösterir. Engelleri kaldırdığımızda ve tüm okul olarak travmaya duyarlı stratejiler kullandığımızda travmadan etkilenen öğrencilerimiz için de aynı şeyi yapabiliriz.

Koruyucu Faktörler

Bazıları travma yaşamış ama kimseye söylememiş ya da yıllar sonrasına kadar travma olarak etiketlemeyecekleri bir deneyim yaşamışlardır. Bazı öğrenciler travmatik durumlarda yaşamaktadır ve kendi güvenlikleri için bunu paylaşamazlar ya da paylaşmak istemezler. Tüm öğrencilerle travmaya duyarlı stratejiler kullandığımızda, aşağıdakileri sağlarızDestek isteyemeyen öğrenciler hala destek alabiliyor.

Ulusal Çocuk Travmatik Stres Ağı, öz saygı, öz yeterlilik ve başa çıkma becerileri gibi koruyucu faktörleri "travmanın olumsuz etkilerini ve stresli sonuçlarını tamponlamak" olarak tanımlamaktadır.

Bazı koruyucu faktörler çocuğun doğasında vardır veya erken bakım deneyimlerinin bir sonucudur, ancak başa çıkma mekanizmalarını öğretebilir, sağlıklı bir benlik imajı geliştirmeye yardımcı olabilir ve stresi yönetme konusunda pratik yapma fırsatları sağlayabiliriz. Bu desteklerin tüm öğrencilere sağlanması, bu koruyucu faktörleri güçlendirir. Her öğrenci hayatında önemli bir travma yaşamayacak olsa da, insanlar olarak hepimizÖğrencilerimizin dayanıklılığını artırmak, bu deneyimler boyunca onlara yardımcı olacaktır.

İlişkiler

Travma yaşamış bir çocuk için yapabileceğiniz en önemli şeylerden biri, umutla aşılanmış, şefkatli ve güvenli bir ilişki sağlamaktır. Çocuk travması uzmanı Bruce Perry şöyle yazıyor: "Dayanıklılık umut olmadan var olamaz. Bizi zorluklar, hayal kırıklıkları, kayıplar ve travmatik stresin üstesinden getiren şey umutlu olma kapasitesidir." Çocuklarla şefkatli, güvene dayalı ilişkiler kurmayı taahhüt edebiliriztüm öğrencilerle, öğrencilerimizin sebat etme ve başarılı olma becerileri konusunda umut beslediğimiz ilişkiler.

Bu ilişkilerin temeli, her öğrenciye koşulsuz olumlu saygı, her öğrencinin ilgiye layık olduğu ve bu değerin hiçbir şeye bağlı olmadığı inancıdır - kurallara uyma, iyi davranış, akademik başarı değil. Öğrencilerimiz ne olursa olsun onlarla ilgileneceğimizi bildiklerinde, risk almak için kendilerini daha güvende hissedebilirler. Güvenli bir ortamda, destekle bu risk almave yansıtma fırsatları, tüm öğrencilerde dayanıklılık oluşturmanın bir yoludur.

Sosyal-Duygusal Beceriler

Çocukluk ve ergenlik döneminde yaşanan travmalar kişinin gelişimini etkileyebilir ve bu öğrenciler duygularını sağlıklı bir şekilde nasıl yöneteceklerini öğrenirken genellikle ekstra destekten faydalanırlar. Ancak sağlıklı başa çıkma stratejilerini öğrenmek tüm öğrencilere fayda sağlayabilir ve bu stratejilerin öğretilmesi öğretmenin model olması kadar basit olabilir.

Kendimi bunalmış hissettiğim bir ders sırasında, bunu saklamaya çalışmak yerine, adını koyarak ve bir başa çıkma stratejisi modelleyerek bunu bir öğrenme fırsatı olarak kullanabilirim. "Herkese merhaba, son etkinlik düşündüğüm gibi gitmediği için kendimi oldukça telaşlı hissediyorum. Telaşlı hissettiğimde, bir dakikalığına esnemek bana yardımcı olur. Hadi hep birlikte telaşımızı atalım."

Bu çok basittir, ancak öğrencilere kendi duygularını fark etmenin ve adlandırmanın normal olduğunu gösterir. Olumlu başa çıkma becerilerini modellemek ve öğretmek, hepimizin bazen zor duygulara sahip olduğu ve bunları yönetmek için stratejiler kullanmamız gerektiği gerçeğini normalleştirerek tüm öğrencilere fayda sağlar.

Ayrıca, "travma yaşamış öğrenci" ve "travma yaşamamış öğrenci" ikilemine odaklanırsak, her öğrencinin sosyal-duygusal araç kutusunu genişletme fırsatını kaybederiz. Olumsuz deneyimleri olmayan çocuklar bile başa çıkma becerilerini ve stratejilerini genişletmekten ve uygulamaktan fayda sağlar.

Tüm Okul Destekleri

Her odada öz-düzenleme için bir alan yaratmak veya disipline daha travma-bilgili bir yaklaşım uygulamak gibi tüm okul stratejileri, bireysel öğrencilerin ihtiyaç duydukları desteği almaları için gerekli koşulları yaratabilir. Belki de en önemlisi, bir okuldaki tüm yetişkinler güvenli ve şefkatli bir ortam yaratmaya kararlı olduklarında, çocukların kendilerini güvende hissetme şansları artaryardım istemek.

Tüm okulu kapsayan temel desteklerden biri, öğretmenler için sağlıklı yaşam ve öz bakıma odaklanmaktır. Kristin Souers'in kitapta belirttiği gibi Dirençli Öğrencileri Teşvik Etmek "Öğretmenlerin öz bakımı gereksiz bir lüks olarak görüp bir kenara atmamaları çok önemlidir; aksine, kendimize iyi bakmamız öğrencilerimize iyi bakmamızı sağlar." Öğretmenler ve öğrenciler için sağlıklı yaşama değer veren bir okul ortamı, her birimiz için devam eden sağlıklı yaşam yolculuğunu destekler.

Kendi pratiğinizde ve okulunuzda travma konusunda daha bilinçli olma yönünde kültürel değişimler yapmak için zaman, çaba ve bağlılığa değip değmeyeceğini düşünürken şunu unutmayın: Daha önce yapamayacağını düşünen bir öğrenci destek isteyebilir veya desteğe erişebilirse, her şeye değecektir.