Ένα πρόβλημα με τα τυποποιημένα τεστ: Δεν καταλαβαίνουμε πλήρως τι μετρούν. Εκ πρώτης όψεως, έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν μια αντικειμενική αξιολόγηση της γνώσης ή ίσως ακόμη και της έμφυτης νοημοσύνης.

Ωστόσο, μια πρόσφατη μελέτη του Brian Galla, καθηγητή ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, με την Angela Duckworth και τους συναδέλφους του κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι βαθμοί του λυκείου είναι στην πραγματικότητα πιο προγνωστικοί για την αποφοίτηση από το κολέγιο από ό,τι οι τυποποιημένες εξετάσεις όπως το SAT ή το ACT.

Αυτό συμβαίνει επειδή τα τυποποιημένα τεστ έχουν ένα σημαντικό τυφλό σημείο, υποστήριξαν οι ερευνητές: Οι εξετάσεις αποτυγχάνουν να καταγράψουν τις "κοινωνικές δεξιότητες" που αντικατοπτρίζουν την ικανότητα ενός μαθητή να αναπτύσσει καλές συνήθειες μελέτης, να αναλαμβάνει ακαδημαϊκά ρίσκα και να επιμένει στις προκλήσεις, για παράδειγμα. Οι βαθμοί του λυκείου, από την άλλη πλευρά, φαίνεται να κάνουν καλύτερη δουλειά στην χαρτογράφηση της περιοχής όπου συναντώνται η ανθεκτικότητα και η γνώση. Αναμφισβήτητα, αυτό είναι τομέρος όπου οι δυνατότητες μεταφράζονται σε πραγματικά επιτεύγματα.

"Όσο περισσότερο καταλαβαίνω τι είναι οι εξετάσεις, στην πραγματικότητα, τόσο περισσότερο μπερδεύομαι", δήλωσε η Duckworth, ψυχολόγος και ειδικός στη μέτρηση του ανθρώπινου δυναμικού, όταν της πήραμε συνέντευξη το 2020. "Τι σημαίνει η βαθμολογία; Είναι το πόσο έξυπνος είναι κάποιος ή είναι κάτι άλλο; Πόσο από αυτό είναι η πρόσφατη προπόνησή του; Πόσο από αυτό είναι γνήσιες δεξιότητες και γνώσεις;".

Ωστόσο, τα τυποποιημένα τεστ εξακολουθούν να αποτελούν βασικό πυλώνα της αμερικανικής εκπαίδευσης. Παίζουν κρίσιμο ρόλο στην απόφαση για το αν οι μαθητές θα αποφοιτήσουν, σε ποιο κολέγιο ή πανεπιστήμιο θα φοιτήσουν και, με πολλούς τρόπους, ποιες επαγγελματικές διαδρομές θα τους ανοίξουν. Παρά το γεγονός ότι η συμπλήρωσή τους διαρκεί λίγες ώρες - ένα μικρό κλάσμα του χρόνου που οι μαθητές ξοδεύουν για να αποδείξουν τη μάθησή τους - τα τεστ είναι ένα πασίγνωστο υψηλού κινδύνουτρόπος προσδιορισμού της ακαδημαϊκής αξίας.

Σύμφωνα με διάφορα μέτρα, οι εξετάσεις με υψηλά ποσοστά είναι ένας άδικος δείκτης ικανοτήτων και επιτευγμάτων. Μια ανάλυση του 2016, για παράδειγμα, διαπίστωσε ότι οι εξετάσεις είναι καλύτεροι δείκτες ευημερίας παρά ικανοτήτων: "Οι βαθμολογίες από τις εξετάσεις SAT και ACT είναι καλός δείκτης για το μέγεθος του πλούτου στον οποίο γεννιούνται οι μαθητές", κατέληξαν οι ερευνητές. Ακόμα και οι μαθητές που καταφέρνουν να τα πάνε καλά στις εξετάσεις συχνά πληρώνουν υψηλό τίμημα"Οι μαθητές στις χώρες που τα πήγαν καλύτερα στο PISA [Πρόγραμμα για τη Διεθνή Αξιολόγηση των Μαθητών]", για παράδειγμα, "...συχνά έχουν χαμηλότερη ευημερία, όπως μετράται με την ικανοποίηση των μαθητών από τη ζωή και το σχολείο", έγραψαν ο Yurou Wang, καθηγητής εκπαιδευτικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, και η Trina Emler, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας.

Με άλλα λόγια, είναι σχεδόν βέβαιο ότι έχουμε δώσει υπερβολική βαρύτητα στις εξετάσεις με υψηλά ποσοστά και η πίεση των εξετάσεων εμφανίζεται όλο και περισσότερο ως σοβαρό πρόβλημα υγείας για τους μαθητές.

Βιολογικές φωτοβολίδες

Καθώς οι εξετάσεις με υψηλά διακυβεύματα αναδύονται, τα επίπεδα κορτιζόλης, ένας χημικός δείκτης για το άγχος, αυξάνονται κατά μέσο όρο κατά 15 τοις εκατό, μια φυσιολογική αντίδραση που συνδέεται με πτώση 80 μονάδων στις βαθμολογίες SAT, σύμφωνα με έρευνα του 2018. Για τους μαθητές που βίωναν ήδη δυσκολίες εκτός σχολείου - φτώχεια, βία στη γειτονιά ή οικογενειακή αστάθεια, για παράδειγμα - η κορτιζόλη αυξήθηκε κατά 35 τοις εκατό, ένα επίπεδο που είναιείναι πιθανό να εκτροχιάσουν τις γνωστικές διαδικασίες και να αλλοιώσουν τις βαθμολογίες των εξετάσεων πέρα από κάθε αναγνώριση. Μήπως οι εξετάσεις με υψηλές απαιτήσεις μετράνε μερικές φορές τον αντίκτυπο στρεσογόνων παραγόντων, όπως η κατάθλιψη, τα οικογενειακά διαζύγια ή οι ίδιες οι εξετάσεις, αντί για τις γνώσεις;

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι σε μια μικρή ομάδα μαθητών, τα επίπεδα κορτιζόλης έπεσαν απότομα κατά τη διάρκεια της περιόδου των εξετάσεων, γεγονός που, όπως υπέθεσαν, είχε να κάνει περισσότερο με το "κλείσιμο μπροστά στο τεστ" παρά με την αποτελεσματικότερη διαχείριση του στρες - στην πραγματικότητα, με την ενεργοποίηση ενός διακόπτη επείγουσας απενεργοποίησης.

"Οι μεγάλες αποκρίσεις κορτιζόλης - είτε θετικές είτε αρνητικές - συνδέονταν με χειρότερες επιδόσεις στα τεστ, εισάγοντας ίσως μια "μεροληψία του στρες" και καθιστώντας τα τεστ λιγότερο αξιόπιστο δείκτη της μάθησης των μαθητών", κατέληξαν οι ερευνητές. Αυτό είναι ένα πραγματικό πρόβλημα, προειδοποίησαν, όχι μόνο επειδή τα αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης "δυσχεραίνουν τη συγκέντρωση", αλλά και επειδή η "παρατεταμένη έκθεση στο στρες" καίει τα παιδιάκαι αυξάνει την πιθανότητα αποδέσμευσης και ακαδημαϊκής αποτυχίας.

Άγρυπνες νύχτες και κρίσεις ταυτότητας

Σε μια μελέτη του 2021, η Nancy Hamilton, καθηγήτρια ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Κάνσας, περιέγραψε λεπτομερώς τις επιζήμιες επιπτώσεις των δοκιμασιών με υψηλά διακυβεύματα στους νέους ενήλικες.

Ξεκινώντας μια εβδομάδα πριν από τις επακόλουθες εξετάσεις, προπτυχιακοί φοιτητές κατέγραφαν τις συνήθειες μελέτης, το πρόγραμμα ύπνου και τις διακυμάνσεις της διάθεσής τους σε καθημερινές ημερολογιακές εγγραφές. Τα ευρήματα του Χάμιλτον ήταν ανησυχητικά: Το άγχος που προκαλούσαν οι επικείμενες εξετάσεις με υψηλά διακυβεύματα διέρρεε στην καθημερινή ζωή και "συσχετιζόταν με κακές συμπεριφορές υγείας, συμπεριλαμβανομένων των απορρυθμισμένων προτύπων ύπνου και της κακής ποιότητας του ύπνου", οδηγώντας σε μια "φαύληκύκλος" της συσσώρευσης και του κακού ύπνου.

Σε συνέντευξή του στην Edutopia, ο Χάμιλτον εξήγησε ότι αντί να σκέφτονται την ακαδημαϊκή ύλη που έπρεπε να μελετήσουν, πολλοί μαθητές ασχολούνταν με τις συνέπειες των εξετάσεων που θα άλλαζαν τη ζωή τους. Προσπαθώντας να κοιμηθούν το βράδυ, ανησυχούσαν για το αν θα μπουν σε ένα καλό κολέγιο, ανησυχούσαν για το αν θα βρουν μια καλά αμειβόμενη δουλειά και φοβόντουσαν ότι θα απογοητεύσουν τους γονείς τους.

Χωρίς διαλείμματα, οι εξετάσεις με υψηλά διακυβεύματα μπορούν να προκαλέσουν μια σειρά από αλυσιδωτά προβλήματα, συνέχισε ο Χάμιλτον, όπως αυξημένα επίπεδα άγχους, υπερκατανάλωση καφεΐνης, κάπνισμα, ανθυγιεινή διατροφή, έλλειψη άσκησης και κακή ποιότητα ύπνου.

Τα αποτελέσματα των εξετάσεων συχνά είναι χρωματισμένα με ένα είδος υπαρξιακού τρόμου. Σε μια μελέτη του 2011, η Laura-Lee Kearns, καθηγήτρια εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο St. Francis Xavier, ανακάλυψε ότι οι μαθητές λυκείου που απέτυχαν στο κρατικό τυποποιημένο τεστ αλφαβητισμού "βίωσαν σοκ από την αποτυχία στο τεστ", υποστηρίζοντας ότι "αισθάνθηκαν υποβαθμισμένοι, ταπεινωμένοι, αγχωμένοι και ντροπιασμένοι από τα αποτελέσματα του τεστ". Πολλοί από τους μαθητές ήτανεπιτυχημένοι στο σχολείο και θεωρούσαν τους εαυτούς τους ως ακαδημαϊκά προηγμένους, οπότε η αποσύνδεση προκάλεσε μια κρίση ταυτότητας που τους έκανε να αισθάνονται ότι "δεν ανήκουν σε μαθήματα που προηγουμένως τους άρεσαν, και έκανε ακόμη και μερικούς από αυτούς να αμφισβητήσουν την τοποθέτησή τους στις σχολικές τάξεις".

"Μου άρεσαν τα Αγγλικά, αλλά η αυτοεκτίμησή μου έπεσε πραγματικά μετά το τεστ", ανέφερε ένας μαθητής, απηχώντας ένα συναίσθημα που αισθάνθηκαν πολλοί. "Έπρεπε πραγματικά να σκεφτώ αν ήμουν καλός σε αυτό ή όχι".

Πρώιμες ψυχολογικές επιπτώσεις

Οι εξετάσεις με υψηλές απαιτήσεις αρχίζουν συνήθως στην τρίτη τάξη, καθώς οι μικροί μαθητές παίρνουν την πρώτη τους γεύση από τα scantron που συμπληρώνουν τις φυσαλίδες. Και ενώ οι εξετάσεις χρησιμοποιούνται συνήθως ως διαγνωστικά εργαλεία (προφανώς για να βοηθήσουν στην προσαρμογή της ακαδημαϊκής υποστήριξης ενός μαθητή) και για την αξιολόγηση της απόδοσης των εκπαιδευτικών και των σχολείων, μπορεί να έχουν μια πληθώρα απρόβλεπτων συνεπειών.

"Οι δάσκαλοι και οι γονείς αναφέρουν ότι οι εξετάσεις με υψηλά διακυβεύματα οδηγούν σε υψηλότερα επίπεδα άγχους και χαμηλότερα επίπεδα αυτοπεποίθησης από την πλευρά των μαθητών του δημοτικού", εξήγησαν οι ερευνητές σε μια μελέτη του 2005. Ορισμένοι μικροί μαθητές βιώνουν "άγχος, πανικό, ευερεθιστότητα, απογοήτευση, πλήξη, κλάμα, πονοκεφάλους και απώλεια ύπνου" κατά τη διάρκεια των εξετάσεων με υψηλά διακυβεύματα, ανέφεραν, πριν καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι "τα υψηλά διακυβεύματαοι εξετάσεις προκαλούν ζημιά στην αυτοεκτίμηση των παιδιών, στο γενικότερο ηθικό τους και στην αγάπη τους για τη μάθηση".

Όταν τους ζητήθηκε να ζωγραφίσουν εικόνες που να απεικονίζουν την εμπειρία τους από το διαγώνισμα, οι μαθητές της μελέτης στη συντριπτική τους πλειονότητα έδωσαν αρνητική εικόνα της δοκιμασίας τους - επικράτησε η απεικόνιση ενός "νευρικού" μαθητή. "Οι μαθητές ήταν νευρικοί επειδή δεν είχαν αρκετό χρόνο για να τελειώσουν, δεν μπορούσαν να βρουν τις απαντήσεις και δεν θα περνούσαν το διαγώνισμα", εξήγησαν οι ερευνητές. Σχεδόν σε κάθε ζωγραφιά, τα παιδιά ζωγράφιζανΤα χαμόγελα ήταν σχεδόν ανύπαρκτα, και όταν εμφανίζονταν, ήταν για να δείξουν ανακούφιση που το τεστ είχε τελειώσει ή για άσχετους λόγους, όπως το να μπορούν να μασούν τσίχλα κατά τη διάρκεια του τεστ ή να είναι ενθουσιασμένοι με μια γιορτή παγωτού μετά το τεστ.

Κατασκευασμένη ισχύς

Τα τεστ όπως το SAT και το ACT δεν είναι εγγενώς επιβλαβή και οι μαθητές θα πρέπει να μάθουν πώς να διαχειρίζονται λογικά αγχωτικές ακαδημαϊκές καταστάσεις. Στην πραγματικότητα, η πλήρης απαγόρευσή τους θα μπορούσε να είναι αντιπαραγωγική, αρνούμενη σε πολλούς μαθητές μια κρίσιμη οδό για να αποδείξουν τις ακαδημαϊκές τους δεξιότητες.Σε μια μελέτη του 2014, για παράδειγμα, οι ερευνητές ανέλυσαν 33 κολέγια που υιοθέτησαν πολιτικές προαιρετικής εξέτασης και διαπίστωσαν σαφή οφέλη.

"Οι αριθμοί είναι αρκετά μεγάλοι των δυνητικών μαθητών με ισχυρούς μέσους όρους στο λύκειο που έχουν αποδείξει τον εαυτό τους σε όλους εκτός από τους οργανισμούς δοκιμών", υποστήριξαν οι ερευνητές. Οι εξετάσεις με υψηλά ποσοστά λειτουργούν πολύ συχνά ως αυθαίρετοι φύλακες, απομακρύνοντας μαθητές που διαφορετικά θα μπορούσαν να διαπρέψουν στο κολέγιο.

Αν τα πρόσφατα γεγονότα στην Καλιφόρνια αποτελούν ένδειξη, οι εξετάσεις με υψηλά ποσοστά μπορεί να βρίσκονται σε πτώση. Πέρυσι, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας απέσυρε τις βαθμολογίες SAT και ACT από τη διαδικασία εισαγωγής του, δίνοντας ένα "ηχηρό πλήγμα στη δύναμη των δύο τυποποιημένων εξετάσεων που έχουν διαμορφώσει εδώ και καιρό την αμερικανική τριτοβάθμια εκπαίδευση", αναφέρει το Washington Post Εν τω μεταξύ, εκατοντάδες κολέγια και πανεπιστήμια που εγκατέλειψαν τις εξετάσεις για λόγους που σχετίζονται με την πανδημία επανεξετάζουν την αξία τους, συμπεριλαμβανομένων και των οκτώ σχολείων της Ivy League.

"Αυτό αποδεικνύει ότι η προαιρετική συμμετοχή στις εξετάσεις είναι το νέο φυσιολογικό στην εισαγωγή στα πανεπιστήμια", δήλωσε ο Bob Schaeffer, διευθυντής Δημόσιας Εκπαίδευσης της FairTest, στην New York Times . "Τα σχολεία υψηλής επιλεκτικότητας έχουν αποδείξει ότι μπορούν να κάνουν δίκαιες και ακριβείς εισαγωγές χωρίς βαθμολογία τεστ".

Τελικά, δεν φταίνε τα τεστ - φταίει η σχεδόν φετιχιστική δύναμη που τους δίνουμε. Μπορούμε να διατηρήσουμε τις γνώσεις που παράγουν τα τεστ και ταυτόχρονα να επαναφέρουμε τη λογική και την αναλογικότητα σε ένα σπασμένο σύστημα. Πολύ απλά, αν αποδυναμώσουμε τα τεστ υψηλών απαιτήσεων, θα το κάνουν και οι μαθητές μας.